عزیز تر از جانم دوست دارم گاهی اوقات تو وبلاگت به جز ثبت خاطراتت و توصیف بزرگ شدنت و شیرینکاریهات نامه ای مادرانه برایت بنویسم تا وقتی که بزرگ شدی از خوندنشون احساس آرامش کنی و بدونی تو این دنیا اولین کسایی که به تو عشق ورزیدن مادر و پدرت هستن.
دختر گلم می خوام برات از صبور بودن بگم چیزی که این روزها مادرت یادش میره ! می خوام بگم خیلی خوبه که یاد بگیری که بیشتر وقت ها تو زندگیت صبور باشی.
دخترم صبور بودن یعنی بتونی با آرامش و بدون هیچ عجله ای برایه رسیدن به یک نتیجه خوب تو زندگیت منتظر باشی و لازمه این صبور بودن ایمان داشتن یا همون باور داشتن، رسیدن به یک نتیجه مطلوب تو زندگی هست و در کنار این صبور بودن حسن هایه دیگه ای به دست میاری مثل تحمل مشکلات ، دلسوزی و درک.
آیلینم همیشه بدون که موفقیت در زندگی در سه چیز خلاصه میشه عشق، پشتکار و صبر پس وقتی می خوای به موفقیتی برسی معلومه که عشق لازم برایه این کارو داری و امیدوارم مثل مامان و بابایی تلاش و پشتکار هم داشته باشی ولی از همه مهمتر اخلاقی که مدام باید تو زندگیت تمرین کنی صبر هست و بدون که با داشتن صبر همیشه عقل کنارت هست و بهترین پاداش ها رو تو زندگیت میبینی.
دلبرکم گفتن این حرف ها باعث شد که منم سعی کنم بیشتر از این تو زندگیم صبور باشم. دلم می خواد بتونم بهترین الگو تو زندگیت باشم پس از خدا می خوام که کمکم کنه. و جمله آخری که می خوام بهت بگم اینه که بودن کنار بابایت و تو بهترین اتفاق زندگیم هست .
دخترم دوستت دارم
