دختر گلم! چند وقتی هست که برات ننوشتم عزیزدلم مامانی کلی سرگرم کردی رو این حساب وقت نکردم تا برات بنویسم امروز فرصت و غنیمت شمردم و وقتی که شما در خواب ناز بودی به سراغ وبلاگت اومدم میوه دلم امروز می خوام از دوست داشتن برات بنویسم.
دخترم! تو دنیایی زندگی میکنیم که فاصله آدم ها تو همسایگی به اندازه یه دیوار نازکه طوری که نجواهایه همدیگرو میشنون اما همه عادت دارن وقتی صدایه گریه زن همسایه رو می شنون بی تفاوت ازش رد بشن و بگن یعنی چی مگه ما فضولیم که بریم دخالت کنیم . یا اگه به صف اتوبوس یا مترو تو خیابونا نگاه کنیم میبینیم که چقد فاصله آدم ها کم و همه فشرده ایستادن ولی اگه کسی در این میون کمک بخواد همه راحت از کنارش میگذرن خلاصه اینکه تو دنیایی زندگی میکنیم که آدمهاش خیلی بیشتر شدن ولی زمین همون اندازست و بزرگتر نشده ولی آدم ها ترجیح میدن با این فاصله هایه کم از هم بی خبر باشن.
اما دختر نازم تو همین دنیا دوست هایی پیدا میشن که تو میتونی با وجود کیلومتر ها فاصله با اینکه اونو نمیبینی ولی میتونی نگراش بشی و اونم نگرانت بشه. بهش امید بدی تا راهشو ادامه بده و اون هم به تو انگیزه بده تا با اطمینان بیشتری قدم برداری.
دختر ناز مامانی! من و تو اینجا دوستایی پیدا کردیم که با اینکه از هم دوریم ولی از حال هم خبردار می شیم و از خدا می خوام که برایه قلب تک تک شون پناه و تکیه گاه باشه تا همیشه شاد و سلامت کنار فرزندانشون باشند
دختر گلم آیلین! دنیا به همون اندازه زیباست که تو بخوای زیبا ببینی و بدون که یکی از زیبای هایه دنیا دوست داشتن و عشق ورزیدن هست پس همیشه نسبت به دوستات قلبت و مهربون نگه دار و از خداوند بزرگ بخواه که نامهربونی و کینه و حسادت رو از تو دور کند.
